|
- James ve Lily Potter’ın ölümü...
“Anlatılanlara göre” diye üsteledi Profesör McGonagall, “ Voldemort dün gece Godric’s Hallow’da görülmüş. Potterları bulmaya gitmiş oraya. Söylentilere bakılırsa, Lily ve James Potter galiba – galiba ölmüşler.”
Dumbledore başını önüne eğdi. Profesör McGonagall derin bir soluk aldı.
Dumbledore elini uzatıp omzuna vurdu onun. Acılı bir sesle, “Biliyorum... Biliyorum...” dedi. (Felsefe Taşı/Sayfa:21)
O gece James&Lily Potter Voldemort tarafından evlerinde öldürülürler.
- ‘Sağ Kalan Çocuk’ ve Voldemort’un kayıplara karışması
“Potterların oğlunu, Harry’yi de öldürmeye kalkmış, öyle diyorlar. Ama öldürememiş. O küçük çocuğu öldürememiş. Nedenini, nasılını kimse bilmiyor, ama söylediklerine bakılırsa, Harry Potter’ı öldüremeyince Voldemort’un gücü de yok oluvermiş – bu yüzden kayıplara karışmış işte.” (Felsefe taşı/Sayfa: 21)
Birsürü kişiyi hiç zorlanmadan öldürmüş olan Voldemort, sebebi bilinemeyen bir şekilde Harry’yi öldüremez. Yaptığı ‘Avada Kedavra’ büyüsü kendine döner. Yine anlaşılamayan bir şekilde kendisi de ölmez. Yalnızca bedeninden ayrı, ruh bile denemeyecek kadar güçsüz bir duruma düşüp kayıplara karışır.
- Harry’nin yıkıntılardan kurtarılıp Muggle akrabalarına bırakılması
“ Ev neredeyse yerle bir olmuştu, ama Muggle’lar üşüşmeden onu çıkarmayı başardım.”(Felsefe Taşı/Sayfa:24)
“Dumbledore bahçe duvarını aşmış, ön kapıya varmıştı. Usulca eşiğe bıraktı Harry’yi, pelerininden bir mektup çıkarıp bohçaya tıkıştırdı.” (Felsefe Taşı/Sayfa:25)
Dumbledore’un buyruğu üzerine Hagrid gider ve Harry’yi yıkıntıların arasından çıkarır. Dumbledore, Harry’nin büyüyene kadar büyücü dünyasından uzak, Muggle akrabalarıyla kalmasının daha iyi olacağını düşünür ve Harry’yi onlara bırakır.
- Harry’nin büyücü olduğunu öğrenişi...
“ Ne halt ederseniz edin, ikiniz de,” dedi Hagrid. “Harry – sen bir büyücüsün.” (Felsefe Taşı/Sayfa: 65)
Vernon Enişte, aileyi Harry’ye gelen okula davet mektuplarından kurtarmak için denizin ortasındaki bir kulübeye götürür. Gece Hagrid buraya gelir ve Harry’ye büyücü olduğunu açıklar.
- Harry ve Hagrid’in Felsefe Taşı’nı kasadan çıkarışı...
“...kasa ilk bakışta boşmuş gibi geldi ona. Sonra kahverengi kâğıda sarılmış pis bir paket gördü yerde. Hagrid paketi alıp paltosunun içine koydu...”(Felsefe Taşı/Sayfa:93)
Gringotts’tan Harry’ye para çekerlerken Hagrid esrarengiz bir paketi, Felsefe Taşı’nı alır... Dumbledore’un buyruğu üzerine Harry’ye çaktırmadan cebine atar ve Hogwarts’a götürür. Amaç, bu nesneyi daha iyi koruyabilmektir.
- En iyi arkadaşlar, Ron ve Hermione...
“Kompartımanın kapısı açıldı, kızıl saçlı çocukların en küçüğü girdi içeri.
Harry’nin karşısındaki koltuğu gösterek, ‘Kimse oturuyor mu burada?’ diye sordu. ‘Her yer dolu.’
Harry iki yana salladı başını, çocuk oturdu.” (Felsefe Taşı/ Sayfa:117)
“... – ders kitaplarını şimdiden ezberledim, sanırım bu kadarı yeterli – sahi benim adım Hermione Granger, siz kimsiniz?”(Felsefe Taşı/Sayfa:126)
Harry Hogwarts treniyle okula giderken ileride en yakın arkadaşları olacak iki kişiyle işte böyle tanışır.
- Baş düşman Draco Malfoy...
“Harry’nin onlara baktığını gören solgun yüzlü çocuk, ‘Sahi, bu Crabbe, bu da Goyle,’ dedi. ‘Benim adım da Malfoy, Draco Malfoy.’”(Felsefe Taşı/Sayfa: 128-129)
“’Bazı büyücü ailelerinin ötekilerden üstün olduğunu yakında anlayacaksın, Potter. Yanlış kimselerle arkadaşlık kurmaktan vazgeçersen, yardıma hazırım.’
Tokalaşmak için elini uzattı Harry’ye, ama Harry onun elini sıkmadı.
Soğuk bir sesle, ‘Neyin doğru, neyin yanlış olduğuna ben kendim karar verebilirim, sağol’ dedi.
Ağır ağır ‘Senin yerinde olsam, ayağımı denk alırdım, Potter’ dedi. ‘Terbiyeni takınmazsan, sonun annenle babanın sonuna benzer.’”(Felsefe Taşı/Sayfa: 129)
Malfoy’un babası bir Ölüm Yiyen’dir.Trendeki bu ufak çatışma ile de yeni bir düşmanlığın doğduğu apaçıktır. Artık Harry ile Draco birbirlerinin baş düşmanıdırlar.
- Harry’nin Gryffindor’a seçilişi...
“Harry taburenin kenarlarına sımsıkı yapışıp, ‘Slytherin olmasın, Slytherin olmasın,” diye düşündü.
İnce ses, ‘Slytherin olmasın, ha?’ dedi. “Emin misin? Biliyor musun, büyük usta olabilirsin sen, hepsi kafanın içinde, Slytherin de büyük ustalık yolunda çok şey kazandırabilir sana – hayır mı? Ehi öyle istiyorsun madem – GRYFFINDOR!”(Felsefe Taşı/Sayfa: 143)
Binalara ayrılmak için yapılan Seçim Töreni’nde Harry şapkayı başına geçirir. İlk başlarda Şapka onu Slytherin’e yerleştirmek ister, fakat Harry istemeyince kaderini paylaşacağı Gryffindor’a yerleştirir.
- Gringotts soygunu ve Harry’nin kafasında çakan şimşekler...
“ Araştırmalar, 31 Temmuz’da gerçekleştirilen Gringotts soygununun, kimlikleri belirtlenemeyen karanlık büyücüler ya da cadılar tarafından yapıldığını göstermektedir.”(Felsefe Taşı/ Sayfa: 165)
“Harry haberi bir daha okudu. ‘Söz konusu kasanın aynı gün daha erken saatlerde zaten boşaltıldığı belirtilmiştir. Hagrid yedi yüz on üç numaralı kasayı boşaltmıştı...”(Felsefe Taşı/Sayfa: 166)
Bu haberi gördüğünde Harry, bir şeyler döndüğünü hemen farkeder. Soygunun onun doğum gününde olduğunu görünce ise artık şüphelerinden emindir, çünkü Hagrid o gün aynı soyulan yedi yüz on üç numaralı kasayı boşaltmıştır ve alınan nesnenin değerli olduğu o zamandan bellidir. Harry’nin ilk aklına gelen de Hagrid’in aldığı nesnenin ne olduğudur.
- Yüzyılın en genç Arayıcısı...
“’Potter, bu Oliver Wood. Wood – sana bir arayıcı buldum.’
‘Ciddi misiniz, Profesör?’
‘Kesinlikle.’ Dedi Profesör McGonagall. ‘Doğuştan yetenekli bu çocuk. Ben böyle bir şey görmedim.’(Felsefe Taşı/Sayfa: 176)
...’Yapısı da Arayıcı olmaya uygun’ dedi. ‘Zayıf – hızlı’...”(Felsefe Taşı/Sayfa:177)
Malfoy Neville’in Hatırlatmacasını alır ve yükselir. Harry de peşinden... Harry üzerine gelince Malfoy, küreyi fırlatır. Harry onu alırken 15 metreden pike yapar. Bunu gören McGonagall Arayıcısı olmayan Gryffindor Quidditch Takımı’na Harry’yi kazandırır. İlk sınıflar aslında Quidditch takımlarına alınmazlar. Bu yüzden Harry bu olaydan sonra yüzyılın en genç Quidditch oyuncusu olur.
- İlk Noel hediyeleri, Görünmezlik Pelerini ve not...
Harryi parlayan gümüş rengi kumaş parçasını yerden aldı. Dokununca bir tuhaf geliyordu insanın eline. Sudan dokunmuş bir kumaştı sanki.
Yüzünden derin bir hayranlıkla, “Bir Görünmezlik Pelerini bu,” dedi Ron. “Evet – denesene.” (Felsefe Taşı/Sayfa: 231)
Baban ölmeden önce bunu bana bıraktı.
Sana vermenin sırası geldi.
Onu iyi kullan.
Mutlu Noeller dilerim. (Felsefe Taşı/Sayfa: 231-232)
Harry hayatında ilk kez Noel’de hediye alır. Birçok hediye... En önemlisi ise isimsiz olanıdır. İçinden Görünmezlik Pelerini çıkmıştır. Notta eskiden babasının olduğu yazmaktadır.
- Kelid Aynası ve Harry’nin ailesiyle ilk kez karşılaşması...
Görkemli bir aynaydı bu, pençeye benzeyen iki ayak üstünde, süslü yaldızlı çerçevesiyle tavana kadar uzanıyordu. Tepesine de boydan boya bir yazı işlenmişti. Kelid stra ehru oyt ube cafru oyt on wohsi. (Feslefe Taşı/Sayfa:238)
Oradaydı işte, kendi yansımasını gördü, yüzü korkudan bembeyaz kesilmişti, arkasında en az on kişi vardı...
Harry o kadar yaklaşmıştı ki aynaya, burnu neredeyse kendi görüntüsüne değecekti.
“Anne?” diye fısıldadı. “Baba?” (Felsefe Taşı/Sayfa: 239)
Harry Görünmezlik Pelerini ile gece vakti okulda güzel bir tur atmaya karar verir. Nereye gideceğim diye düşünürken aklına Felsefe Taşı’nı araştırdıkları sıralarda Nicolas Flamel gelir. Araştırmadıkları tek yer, kütüphanedeki Kısıtlı Bölüm’dür. Oraya gitmeye karar verir. Gittiğinde ise rastgele raftan alıp açtığı kitap çıplık atmaya başlar. Harry o sırada elindeki lambayı kırar. Filch de kitabın çığlığını duyup oraya hemen damlamıştır. Harry de heyecanla kaçmaya başlar. Bu kaçış sırasında aniden bir sınıfa girer. Buranın kullanılmayan bir sınıf olduğu her halinden bellidir. Gariplik ise sınıftaki aynadır, Kelid aynası... Kenarlarında boydan boya Kelid stra ehru oyt ube cafru oyt on wohsi sözleri yazmaktadır. Aynaya baktığındaysa bütün Potter ailesi karşısındadır. Aynanın gizemini çözememesine rağmen ailesini görmekten memnundur. Hayatında ilk kez anne babası ona bu kadar yakındır...
- Karanlık Orman’da Tehlike...
...Açıklığın kenarındaki çalılardan biri titredi... Sonra, gölgeler arasından kukuletalı biri belirdi, ava çıkmış yırtıcı bir hayvan gibi dört ayak üstünde usulca yaklaştı. Harry, Malfoy, Fang donup kalmışlardı. Kukuletalı, tek boynuzluya gitti, başını eğdi, hayvanın böğründeki yaraya eğilip kanını içmeye başladı.
“AAAAAAAAAAAAAAAAHH!”
Korkunç bir çığlık attı Malfoy, sonra tabanları yağladı – Fang de. Kukuletalı, kafasını kaldırıp Harry’ye baktı – üstü başı tekboynuzlunun kanına bulanmıştı. Ayağa kalktı sonra, hızla Harry’nin yanına geldi – öylesine korkmuştu ki Harry, olduğu yere çakılıp kalmıştı.
Derken, daha önce hiç duymadığı bir ağrı çakıldı başına, alnındaki yara izi alev almıştı sanki – yarı kör, sendeleyerek geriledi. Dörtnala sesler geldi kulağına, biri arkadasından sıçrayıp kukuletalının üstüne atıldı.
Başındaki ağrı öylesine dayanılmazdı ki, dizlerinin üstüne yığıldı Harry. Ancak bir kaç dakika sonra kendine gelebildi. Kafasını kaldırdığında, kukuletalı gitmişti...(Felsefe Taşı/Sayfa: 294)
Harry, Hermione, Ron, Draco ve Neville gece okulda gezerken yakalanırlar. Cezaları ise Hagrid’le beraber Yasak Orman’a girip yaralı tekboynuzu bulmaktadır. Hagrid onlara açıklar - Bir süredir biri tekboynuzluları öldürüp kanını içmektedir. Tekboynuzlu kanı insanın hayatta kalmasını sağlar fakat artık insan, yarım bir hayat sürer. – Bu arayış sırasında Harry, Draco ve Fang bir yöne saparlar. Orada bir sürpriz vardır. Yaralı tekboynuz oracıkta, yerde yatmaktadır fakat sürpriz olan gölgeler arasından çıkan kukutelalı bir cisimdir. Eğilip tekboynuzlunun kanını içmeye başlar. Bu sırada Draco ve Fang tabanları yağlarken Harry âdeta oraya çakılı kalmıştır. Alnındaki yara izi ise hayatında hiç olmadığı kadar, sanki akkor halinde yanıyormuşçasına acımaktadır. Kukuletalı kişi Harry’ye doğru gelirken Firenze isimli at-adam dörtnala gelir ve kukuletalının üzerine atlar. Zaten zayıf olan kukuletalı anında kaçar. O kukuletanın altındaki kişi Voldemort’tur...
- Müthiş bir sürpriz...
Biri daha vardı orada – Ama Snape değildi bu. Voldemort bile değildi. (Felsefe Taşı/Sayfa: 328)
Quirrell’di.
Şaşkınlıkla “Sen ha!” dedi Harry.
Quirrell gülümsedi. Yüzü hiç de seğirmiyordu.
“Evet, ben” dedi sakin bir sesle. “Seninle burada karşılaşıp karşılaşmayacağımızı düşünüyordum, Potter.”(Felsefe Taşı/Sayfa: 329)
“Ne hale geldiğimi gördün mü?” dedi yüz. “Gölgelerden, buhardan başak bir şey değilim... Ancak bir başkasının bedenini paylaşırsam bir biçim alabiliyorum... ama beni yüreklerine, kafalarına almak isteyenler olmuştur hep...”(Felsefe Taşı/Sayfa: 335)
Harry, Hermione ve Ron sürekli Taş’ı çalmaya çalışanın Snape olduğunu düşünmüşlerdir. Oysa Taş’ın peşindeki Quirrell’dir. Harry bunu ancak onunla karşılaştığı zaman anlamıştır. Fakat Taş’ı efendisi Lord Voldemort için istemektedir. Karanlık Lord artık ruh bile değilken saf bir genç olan Quirrell’i Felsefe Taşı’nı çalması için ikna etmiştir. Quirrell’le aynı bedeni paylaşmışlardır...
|
